“Knjige, braćo moja, knjige, a ne zvona i praporce” Srpski prosvetitelj Dositej Obradović stavljao je obrazovanje iznad svega
Dositej je znanje i ideje unosio je u narod da bi ga oslobodio zaostalosti i uputio ka napretku.
RedakcijaSrpski prosvjetitelj, pisac, filozof i pedagog Dimitrije Obradović (1739-1811), poznat po monaškom imenu Dositej, prvi je srpski ministar prosvjete i jedna od najznačajnijih ličnosti srpskog naroda krajem 18. i početkom 19. vijeka, umro je 28. marta 1811. godine.
Napustivši manastir, Dositej je mnogo putovao kao privatni učitelj, naučio više stranih jezika, studirao na nekoliko evropskih univerziteta i bio najobrazovaniji Srbin svog vremena.
Dositej je na poziv vođe Prvog srpskog ustanka Karađorđa došao u Srbiju 1806. i 1808. godine i organizovao Veliku školu u Beogradu.
On je prvi popečitelj prosveštenija (ministar prosvjete) u Srbiji. Znanje i ideje unosio je u narod da bi ga oslobodio zaostalosti i uputio ka napretku.
Dositej je bio pristalica upotrebe narodnog jezika u književnosti i pisao je tim jezikom, a zalagao se za oslobađanje žena ropske potčinjenosti, u skladu s najnaprednijim idejama Evrope tog vremena.
On je otvorio Srbiji vrata u evropsku kulturu i stvorio osnovu moderne srpske književnosti.
Dositej je naspisao “Život i priključenija”, “Basne”, “Hristoitija”, “Sovjeti zdravago razuma” i “Sobranije”.
Njegova poznata izreka je “Knjige, braćo moja, knjige, a ne zvona i praporce”, kojom upućuje na primat nauke u odnosu na religiju, odnosno da se istina nalazi u knjigama.